Welkom aan de Siciliaanse westkust! We nemen je mee naar drie prachtige plekken tussen Palermo en Trapani: het pittoreske Scopello, het charmante Castellammare del Golfo en het Riserva Naturale dello Zingaro, een uitgestrekt natuurgebied met schitterende baaitjes voor een verfrissende duik.
Scopello – bloemenzee op de rotsen
Het pittoreske vissersdorpje Scopello ligt hoog boven op een rots. Daaraan dankt het ook zijn naam; skopelos is Grieks voor rots.
Sinds de Grieken het plaatsje deze naam gaven, is er echter veel veranderd. Het is – zeker in de zomermaanden – een dynamisch dorpje vol restaurants, bed & breakfasts en bedrijvigheid.
Dat begint al meteen op het centrale piazza. Tegen de muur van de grote tuin aan de linkerzijde zitten een paar oude mannetjes met een grote kist vol citroenen. Te koop voor een prikkie, net als de krakend verse amandelen, pistachenootjes en ander lekkers van de man die met zijn kleurrijke kar midden op het plein staat, bij de zachtjes stromende waterpomp.
Aan de rechterzijde van het pleintje geeft een grote poort toegang tot de zogenaamde baglio, een zeventiende-eeuwse binnenplaats waar je nu wat winkeltjes en restaurantjes vindt. Wij strijken even neer bij Bar Nettuno, in de schaduw van een grote vijgenboom, voor caffè freddo met een cannolo.
Tonnara di Scopello
Dat geeft ons genoeg energie voor de wandeling naar de Faraglioni (twee flink uitstekende rotsen in zee) en de Tonnara di Scopello, waar je het museum over de tonijnvisserij kunt bezoeken (tijdens een tour van een half uur, die je via voornoemde website kunt boeken) – of heel luxe kunt logeren.
De route voert dwars door een kleurrijke bloemenzee, die mooi afsteekt tegen de blauwe zee en de zo mogelijk nog blauwere hemel. Snuif de geur van bloemen diep op (maar denk zeker in het voorjaar dan wel aan je hooikoortstabletten, naast voldoende bescherming tegen de zon).
Leuk om te weten: een paar scènes uit Ocean’s Twelve zijn opgenomen in en om Scopello. Zo komen de trappen van de oude tonnara terug in de film.
Riserva Naturale dello Zingaro
De hele westkust van Sicilië is prachtig, maar natuurliefhebbers zullen vooral worden getroffen door de schoonheid van het Riserva Naturale dello Zingaro. Dit natuurgebied, het eerste beschermde natuurreservaat van Sicilië, strekt zich uit van Scopello tot aan San Vito lo Capo.
Het biedt over een lengte van zo’n zeven kilometer betoverende baaitjes, indrukwekkende rotsen, bijzondere bloemen- en plantensoorten, zeldzame vogels en fijne strandjes.
Wij starten onze tocht even buiten Scopello. Helaas hebben we geen tijd om het ruim zestienhonderd hectare grote natuurgebied helemaal te doorkruisen, maar ook als je maar een paar uur door de schitterende natuur kunt wandelen, krijg je een goede indruk van Lo Zingaro.
Wandel in een van de mooiste natuurgebieden van Sicilië
We laten het eerste strand, Punta della Capreria, voor wat het is. Hier is het namelijk nog vrij druk; veel mensen lopen niet verder dan dit punt. Zonde, want verderop wachten Cala della Disa, Cala Berretta, Cala Marinella, Cala dell’Uzzo en Cala Tonnarella dell’Uzzo. Heerlijk voor een verfrissende duik in zee!
Tussen de strandjes door biedt het pad langs de kust tal van magnifieke vergezichten. Elke keer weer stuiten we op een adembenemend mooie plek.
Voor de echte wandelaars is er ook een pad in het binnenland. Dit is wel wat zwaarder dan het kustpad, met een lengte van zestien kilometer en een hoogteverschil van ruim zeshonderd meter. Zorg dus voor voldoende water, proviand en bescherming tegen de zon als je dit pad bewandelt.
Buiten het steeds wisselende maar altijd schitterende uitzicht en de unieke natuur biedt het natuurreservaat een aantal kleine informatiecentra over de specifieke kenmerken van dit deel van het eiland. Zo krijg je bijvoorbeeld informatie over de tonijnvisserij, over verschillende authentieke ambachten en over de bijzondere flora en fauna in het natuurgebied.
Lo Zingaro vanaf het water
Wil je wel genieten van het natuurschoon van Lo Zingaro, maar vind je het ’s zomers te heet om te gaan wandelen?
Vanuit San Vito lo Capo maak je met Buena Vida een boottocht langs de kust van het natuurgebied. Onderweg kun je zwemmen in het heldere water, maar ook snorkelen behoort tot de mogelijkheden. Zo zie je nóg meer van het natuurschoon dat dit stukje Sicilië mede zo mooi maakt!
Duikers kunnen ook naar het zogenaamde ‘onderwatermuseum’, vol met schatten die zijn gevonden op de bodem van de zee. Ook ligt er een oud scheepswrak voor de kust van Lo Zingaro. Het zijn de overblijfselen van de Capua, een koopvaardijschip dat hier in 1943 is gezonken, op weg naar Afrika.
Castellammare del Golfo
Na dit overweldigende natuurschoon strijken we neer in Castellammare del Golfo, waar we het Arabisch-Normandisch kasteel en de kenmerkende steile trappartijen in het centro storico bewonderen, genieten van culinaire adresjes en neerstrijken op een van de goudgele zandstranden.
Als je Castellammare del Golfo vanaf het uitkijkpunt boven de kust bekijkt, op de weg vanuit Scopello, zie je goed dat de borgo bestaat uit een wirwar van straatjes en steegjes, met trappen die steil aflopen in de richting van het Castello Arabo-Normanno.
Dit Arabisch-Normandisch kasteel staat op een uitloper in zee en vormt een mooi herkenningspunt tijdens het struinen.
Van bovenaf heb je eveneens mooi uitzicht over de brede baai, waar Castellammare del Golfo zijn naam aan ontleent. In het oosten bakent de toren van Capo Rama de baai af, aan de westkant doet het plaatsje San Vito lo Capo dat.
Siciliaanse schatkist vol fotogenieke doorkijkjes
Al slenterend door de straatjes en steegjes ontpopt Castellammare zich als een ware schatkist, vol fotogenieke doorkijkjes en bezienswaardigheden die de geschiedenis van het plaatsje laten herleven.
Verschillende volkeren hebben tastbare sporen achtergelaten, met vooral veel herinneringen aan de Arabische overheersing.
In de tiende eeuw bouwden de Arabieren de basis van het huidige kasteel, dat met het plaatsje verbonden was door een kleine ophaalbrug. De Arabische geograaf Al-Idrisi, die aan het Siciliaanse hof van Rogier II woonde en werkte, noemt het fort in het jaar 1154 in zijn Kitab Rudjar, Rogiers boek.
De Normandiërs breidden het verder uit en de Zwaben maakten er uiteindelijk een onoverwinnelijke vesting van. Pas veel later is het fort definitief verbonden met het vasteland.
Vandaag de dag vind je er La Memoria del Mediterraneo, een complex van verschillende musea over het historische, artistieke en antropologische erfgoed van Castellammare del Golfo en de omgeving.
Dicht doolhof aan eindeloze trappen
Neem de tijd voor een wandeling door Castellammare del Golfo, om het dichte doolhof aan steegjes en eindeloze trappen te ontdekken, die je in een continue afdaling naar het kasteel en de zee gidsen.
Laat je gewoon meevoeren, zonder plattegrond, en volg de smalle straatjes die je in eerste instantie nergens heen lijken te brengen, maar je trakteren op adembenemende panorama’s of je een nieuwe glimp van de golfo laten opvangen.
Een eyecatcher is de trap die onder sommige huizen in het historisch centrum doorloopt. De keramieken tegeltjes op de muren aan weerszijden brengen je wijsheden bij over de waarde van vrede.
In 2022 werd een trap gewijd aan Donna Franca Florio, een prominent lid van de familie Florio. Zij heeft op sociaal en economisch vlak veel betekend voor Castellammare del Golfo.
Kerken en kapelletjes in Castellammare del Golfo
Stap ook even binnen in een van de prachtige kerken en kerkjes, zoals de Chiesa Madre die gebouwd werd op een meer dan twintig meter hoge rotspunt van tufsteen. Het prachtige gewelf is versierd met fresco’s van Giuseppe Tresca.
Als je je durft te wagen aan de steile klim naar de zeventiende-eeuwse kapel van de Madonnina della Scala, word je beloond met een schitterend vergezicht over de hele baai.
Onze favoriete restaurants in Castellammare del Golfo
Trakteer jezelf na een wandeling op een heerlijke lunch of diner. Proef van de verfijnde keuken met een vleugje innovatie en creativiteit van Ristorante Al Burgo (Via Malta 19), dat is gevestigd in een voormalige olijfolie- en wijnopslag.
Op het menu staan bijvoorbeeld rode garnalen met uitjes, hazelnoten, yoghurt en muntolie als antipasto. Als primi piatti zijn er pasta’s als busiate met garnalen, kerstomaatjes en pistachenoten Proef als secondo de ricciola, geserveerd met zee-egel en preifondue.
foto’s: Ristorante Al Burgio
Bij Sailing (Via Fiume 4, op de hoek met Piazza Petrolo) speelt vis de hoofdrol op het menu. Je hebt de keuze uit onder meer een arancina met vis, busiate met garnalen, goudbrasem met amandelen of zwaardvis alla messinese.
foto’s: Sailing
Langs een van die trappen die afdaalt naar Cala Piccola ligt Mirko’s (Discesa Annunziata 1), waar ze traditionele gerechten in een modern jasje steken. Proef de typische Siciliaanse arancina met octopus, de risotto en de tonijnsteak in een korst van pistachenootjes zijn ook aan te bevelen.
In de haven ben je aan het juiste adres voor street food. Bestel een coppo, papieren puntzak, panelle (gefrituurde kikkererwtenkoekjes) of met zeevruchten, garnalen en inktvis. Ook heerlijk: de kleine arancina’s met vis van La Varcuzza (Via Don Leonardo Zangara 39), waar je ook terecht kunt voor een smaakvol bord pasta.
foto’s: Varcuzza
Naar het strand
Om even bij te komen van alle culturele hoogtepunten, strijk je neer op een van de magnifieke stranden. Kies voor het strand aan de voet van het kasteel of loop iets verder van het centrum weg.
Voor (kiezel)stranden met een turkooiskleurige zee begeef je je naar het populaire Cala Petrolo in het oosten. Ook Plaja is een aanrader, vanwege de vele strandtenten.
Aan de westkant vind je de stranden van Cala Campana en Cala Bianca met witte rotsen, omlijst door agaveplanten en dwergpalmen.
Verken de Monte Inici
Je energie weer op peil? Maak dan nog een mooie wandeling! Castellammare del Golfo ligt op de hellingen van de Monte Inici, een bergmassief met toppen van meer dan duizend meter hoogte, met een netwerk van paden waaraan wandelaars hun hart kunnen ophalen.
Op de zuidelijke helling van de Monte Inici vind je de overblijfselen van het Castello d’Inici. De oude vesting was in het bezit van adellijke families die over het gebied heersten. In de zeventiende eeuw zwaaiden de Jezuïeten er de scepter.
In de jaren zestig werd het complex geleidelijk aan verlaten door de vierhonderd inwoners. Nu zijn er alleen nog ruïnes te bewonderen.
Print dit artikel of sla het op als pdf
